|
Dichtbij, alert en altijd schakelen
 De mensen van team Vangnet & Advies laten zich niet uit het veld slaan. Elke dag zetten zij zich in voor inwoners bij wie niemand anders komt, omdat ook zij recht hebben op zorg. In deze nieuwsbrief een inkijkje in een ‘gewone’ maandag van OGGZ-medewerker Froukje Zijlstra.
09.00 uur – Start van de dag: overzicht en afstemming
Het is maandag, iets voor negen uur, wanneer ik mijn laptop opstart voor een nieuwe werkweek. Vandaag heb ik ook telefoondienst: meldingen aannemen, inwoners te woord staan en registreren wat nodig is. Met een kop koffie bespreek ik kort met collega’s wat er vorige week speelde, waarna ik mijn mailbox en agenda doorneem om de dag scherp te plannen.
"Ons werk draait om snel schakelen én blijven zien
wat mensen nodig hebben."
10.00 uur – Twee meldingen, één duidelijke opdracht: ingrijpen waar nodig
Mijn eerste taak is het verkennend onderzoek1 invullen voor een zorgmachtiging bij het Openbaar Ministerie voor Richard* (30). Hij is al jaren verslaafd aan GHB en heeft meerdere behandeltrajecten doorlopen, maar stoppen lukt hem niet. Meerdere overdoses, spoed-ziekenhuisopnames en toenemende politiemeldingen maken ingrijpen noodzakelijk. Een zorg-machtiging is ingrijpend, maar soms de enige optie.
Terwijl ik de aanvraag invul, belt een collega van Vangnet & Advies Amsterdam om een casus over te dragen. Noa* (16) zat zonder kaartje in de trein. Ze was weggelopen na een ruzie met haar moeder en vertoonde onbegrepen gedrag. Noa had in Amsterdam afgesproken met een oudere man. De treinconducteur vernam dit en schakelde de politie in. De collega van Vangnet & Advies Amsterdam werd vervolgens door de politie benaderd met de vraag om een beoordeling uit te voeren. In overleg met de wijkagent is Noa veilig teruggestuurd. Ik noteer de melding en zet haar op de lijst voor het teamoverleg.
11.15 uur – Zicht houden op veiligheid en welzijn
Op huisbezoek bij José* (50) in Oudkarspel zie ik opnieuw haar angst en isolement. Ze denkt dat ze wordt gehackt en dat drones haar volgen. Ook heeft ze inmiddels zes telefoons met nieuwe telefoonnummers ‘versleten’. José’s woning is verduisterd en afgeplakt. Ze vertelt dat er ’s avonds chemische vloeistoffen via de roosters naar binnen worden gespoten, met brandwonden tot gevolg, al zie ik zelf niets. Ik probeer haar voorzichtig te overtuigen dat haar ervaringen mogelijk psychisch van aard zijn, maar José benadrukt dat ze 'niet gek is'. Mijn advies om via de huisarts een verwijzing te regelen, landt niet. Voor nu is geen zorgmachtiging nodig, maar ik plan een vervolgbezoek om haar situatie te blijven volgen. Verder bel ik nog haar huisarts om mijn bevindingen te delen.
12.15 uur – Een broodje tussendoor en vooroverleg
Terug op kantoor eet ik snel tussen de bedrijven door een broodje en spreek ik met collega Annemieke over het huisbezoek van vanmiddag. Het gaat om Raymond* (35), die regelmatig geluidsoverlast (harde muziek en schreeuwen) veroorzaakt in de buurt. Hij gebruikt middelen en staat bekend om verbale en fysieke agressie. De wijkagent gaat vanmiddag mee op huisbezoek. Normaal komen we onaangekondigd, maar dit keer bel ik hem vooraf om de spanning te verminderen.
13.00 uur – Escalatie aan de voordeur
Bij aankomst parkeer ik een straat verderop en wacht op de wijkagent. Na zijn komst lopen we samen naar het huis van Raymond. Na meerdere malen aanbellen, kloppen en zijn naam roepen opent Raymond de voordeur. Hij reageert boos en dreigend. Voor onze veiligheid trekken we ons terug. We spreken met de wijkagent af dat alle (nieuwe) meldingen direct aan ons worden doorgegeven. Annemieke en ik zullen met het team bespreken of een zorgmachtiging nodig is als andere maatregelen niet helpen. Samen keren we terug naar kantoor.
14.00 uur – Vroegsignaleringsoverleg en zorgen rond Melissa
Precies op tijd schuif ik samen met mijn collega Sarah (administratief medewerker) aan bij het vroegsignaleringsoverleg op het politiebureau in Heerhugowaard. Samen met Brijder, politie en GGZ bespreken we alle politiemeldingen van de afgelopen drie weken in de gemeente Dijk en Waard. Dit keer behandelen we vijftien casussen.
Op de terugweg naar kantoor belt een huisarts over Melissa* (24), die door haar zus is aangemeld bij Vangnet & Advies vanwege ernstige smetvrees. Ze komt nauwelijks buiten en heeft haar studie gepauzeerd. Haar klachten zijn verergerd; ze wast zich zelfs met Betadine. Omdat haar zus bang is het contact te verliezen, wil zij niet als melder optreden. De huisarts deelt de zorgen en neemt de rol van melder op zich. Ik spreek af een huisbezoek in te plannen waarbij haar zus ook aanwezig is, zodat ik wel binnen word gelaten.
15.45 uur – Rapporteren en vooruitkijken
Terug op kantoor werk ik meldingen uit, beantwoord mails en kijk vooruit naar morgen. Ik voer nog een zorgmelding in voordat ik mijn laptop afsluit. Het werk is veel, maar overzicht houden helpt het behapbaar te maken.
"Soms zit de vooruitgang in kleine momenten: een open deur,
een kort gesprek, een glimp van vertrouwen."
16.15 uur – Maandelijkse check bij Corrie
Op weg naar huis bezoek ik Corrie* (85), een alleenstaande vrouw zonder kinderen met hardnekkige waanideeën die niet open staat voor hulp. Ze communiceert dagelijks met overleden mensen. Ook had ze een hoge huurachterstand door haar overtuiging dat ‘de kosmische federatie’ haar betalingen zou regelen. De familie heeft bewindvoering aangevraagd en gekregen en de huurproblemen zijn inmiddels opgelost. Toch blijf ik haar maandelijks bezoeken om zicht te houden, omdat ze zorgmijdend is en nergens in beeld is. Vandaag doet ze na twee keer aanbellen niet open. Ze ziet me staan en wuift me weg. Over een maand probeer ik het opnieuw, want ik houd vol zodat ik hopelijk weer in contact kan komen met Corrie.
17.00 uur – Afsluiting van een volle dag
Rond vijf uur rijd ik naar huis. Een drukke dag vol schakelen, gesprekken en soms teleurstelling. Maar elke melding en elk bezoek telt. Morgen nieuwe kansen om kwetsbare inwoners verder te helpen.
*Namen zijn gefingeerd in verband met privacy.
------
1 Een verkennend onderzoek is een eerste, systematische inventarisatie van de situatie van iemand bij wie zorgen bestaan over veiligheid of gezondheid. Het team kijkt naar de ernst van de problematiek, risico’s voor zichzelf of anderen, eerdere hulpverlening en de bereidheid tot vrijwillige zorg. Het doel is te bepalen of een zorgmachtiging nodig is: een wettelijke procedure waardoor gedwongen zorg kan worden ingezet als vrijwillige hulp niet mogelijk is en iemand ernstig risico loopt. Zo’n onderzoek helpt professionals weloverwogen en zorgvuldig te handelen.
|
