|
Hoe voelen internationals zich in Leiden? Waar verwonderen ze zich over? Waar lopen ze tegenaan? In ‘Thuis in Leiden’ worden nieuwkomers geïnterviewd die in Leiden wonen.
Magdalena Palma: ‘Ik neem een stukje Leiden mee terug naar Chili’
Het verhaal van iedere international in Leiden is weer anders. Dat van de spontane Magdalena Palma begint in de Chileense hoofdstad Santiago. ‘Eind 2019 startten mijn partner en ik met de voorbereidingen voor onze tijdelijke verhuizing naar Nederland. Omdat hij bij de Leidse universiteit ging werken, zochten we een huisje in de stad voor onszelf en ons pasgeboren dochtertje. Al kijkend op de kaart had ik één grote wens: een plekje binnen “de ster”.’ Het is een wens die uitkomt. De Chileense geniet van vier prachtige jaren in de sleutelstad.
Magdalena, die in Chili werkte als ‘periodista’ (journalist) voor het Ministerie van Energie, weet vanaf het moment dat zij haar man ontmoet dat hij als advocaat een PhD in Europa wil doen. ‘Na drie sollicitaties bleven de universiteiten van Heidelberg en Leiden over. Een spannende tijd. Uiteindelijk kon hij hier in de stad bij professor Wim Voermans terecht.’
Corona
De verhuizing naar Nederland in 2020 gaat voor de Chilenen gepaard de nodige hobbels. ‘We vonden op internet een heerlijk passend perfect huisje aan een mooie gracht, de Zuidsingel. Ik was zo blij dat het geen woning was met een enorm steile trap zoals ik op huizen-websites vaak langs zag komen. Daar moest ik niet aan denken met een kleine baby.’
Magdalena’s man vliegt vooruit naar Nederland en op 20 maart zal zij samen met haar dochtertje ook het vliegtuig naar de lage landen pakken. ‘Tsja, en dat kon toen natuurlijk niet meer vanwege de wereldwijde coronamaatregelen. Drie dagen heeft mijn man in ons Leidse huisje geslapen toen bleek dat de enige optie om samen te zijn tijdens de pandemie terugkeer naar Chili was. Hij kon nog nèt Nederland uit.’
Pas in juni kan het jonge gezin samen naar Leiden vertrekken. ‘Die vlucht was een bizarre ervaring. We zaten denk ik in het eerste vliegtuig dat Chili weer uit mocht richting Europa, en dat zat zó vol, dat het toestel bijna te zwaar was om te vliegen.’
Uiteindelijk komt het gezin midden in een hittegolf in Leiden aan zonder bagage. ‘Die kwam pas dagen later. Dat herinner ik me nog goed, dat we bezweet in onze vieze winterkleding in een onszelf opgelegde quarantaine zaten. Eigenlijk kon ik toen alleen maar denken: “Ik mag niet ziek worden, … ik mag niet ziek worden … want dan ben ik hier alleen zonder familie. En wie zorgt er dan voor mijn baby?” Ik voelde me niet veilig genoeg om ziek te zijn.’
Gelukkig leert ze snel mensen kennen. ‘Ik kan anderen alleen maar aanraden: ga naar buiten. Met kinderen gaat dat vanzelf, maar een hond kan daar bijvoorbeeld ook bij helpen. Ik heb in die eerste zomer in Nederland veel mensen op straat en in het park ontmoet.’ Ook maakt het jonge gezin al snel contacten in de buurt. ‘Zulke aardige mensen hier. Iedereen zegt elkaar gedag!’
Bijzonder is de eerste verjaardag van haar dochtertje in juli 2020. ‘We hebben haar verjaardag gevierd samen met het gezin van een collega van mijn man. In het Plantsoen hebben we er een feestje van gemaakt. Mijn schoonmoeder uit Spanje kon er ook bij zijn. Dit soort herinneringen maken dat Leiden heel speciaal voor mij is.’
Inburgeren
Magdalena doet haar best om zo goed mogelijk in te burgeren in Leiden. ‘Ik volgde een A0 cursus Nederlands voor beginners, maar als je weet dat je niet voor altijd in een land verblijft, ben je toch niet gretig genoeg. Ik heb echt gestudeerd, vooral ook omdat ik met mijn dochter in het Nederlands wilde praten, maar om te “overleven” hoefde het niet.’
Verder leert ze goed fietsen op een Nederlandse fiets. ‘Ik wilde mij eerst veilig in het verkeer voelen voordat ik mijn dochter in een zitje zou zetten. Het duurde een paar maanden voor ik daaraantoe was.’
Schrijven
Vanuit het Leiden International Centre wordt ze geattendeerd op een Engelstalige “Masterclass Leidenkunde” die door Bureau Blaauwberg vanwege hun 25-jarig jubileum wordt gegeven. ‘Daar raakte ik met mensen aan de praat en kreeg ik de kans om voor hen de levensverhalen van Leidse internationals op te tekenen in een boek. Dat heb ik gedaan en erg van genoten. I’m really lucky!’
Contact
Andere internationals moedigt ze aan om vooral contact te zoeken met andere Leidenaren. ‘Door naar buiten te gaan en met mensen te praten kwam ik er bijvoorbeeld achter dat er een WhatsAppgroep voor Spaanstalige vrouwen is in Leiden met meer dan tweehonderd deelnemers. Daar heb ik veel contacten aan overgehouden. Er zijn ook Facebookgroepen waar je mensen kunt ontmoeten. Of ga eens wat vaker naar de bibliotheek, daar zijn veel activiteiten te vinden. Wees actief en doe mee. Leiden is een stad vol activiteiten!’
Cultuur
Een echte cultuurshock ervaart Magdalena niet. Wel herinnert ze zich hoe verbaast ze was om vaders alleen met hun kinderen in het park te zien. ‘Terwijl de oudere kinderen speelden, gaven zij hun kleinste de fles. Amazing! Dat is in mijn cultuur nog niet zo gebruikelijk.’
Als minder positief beleeft ze het bellen naar bijvoorbeeld de huisarts. ‘Als je helemaal niets van het ingesproken bandje begrijpt, weet je ook niet welk nummer je moet kiezen in het keuzemenu. Dat kan als jonge moeder behoorlijk stressvol zijn.’
Magdalena leert ook te fietsen in de regen. Lachend: ‘Alleen als het hard waait laat ik de fiets staan. In Leiden leerde ik van het weer te genieten.’
Stilte
Ook geniet Magdalena van de schone lucht en het ontbreken van massale files in Leiden. ‘In Santiago is er veel vieze lucht, en veel meer lawaai. De stilte in Leiden is een geschenk. Tel daarbij op dat je overal snel heen kunt fietsen, naar school of naar vrienden, en dat maakt dat je hier ontspannen kunt leven. Leiden is een aangename, veilige stad. Bovendien is het een stad vol aardige, gelukkig mensen, waar zelfs de oudere mensen geen rimpels hebben.’
‘I love it here! Ik ben echt verwend in Leiden: alles is dichtbij, alles functioneert goed en de stad is veilig. Ik ga proberen een beetje Leiden mee naar Chili te nemen!’
Halverwege maart 2024 is Magdalena Palma teruggevlogen naar Chili omdat haar tijd in Nederland erop zat, en denkt ze met heel veel plezier terug aan haar mooie jaren in Leiden. |
