Eind 1984 ging ik solliciteren, omdat mijn studie scheikunde bijna klaar was. De sollicitatie die me het helderst voor de geest staat is die bij DSM. Het hoofdkantoor zat in Limburg. De gesprekken gingen goed, daarna volgde een psychologische test. 

Ik werd afgewezen en begreep niet waarom. De psychologische testen had ik namelijk vaak geoefend. Daarom belde ik de psycholoog die de testen afnam om te vragen wat er fout was gegaan. Hij zei: ‘Mevrouw, als u een man was geweest, hadden we u wel aangenomen.’

Ik was opgelucht en bedankte hem voor zijn eerlijkheid. Voelde ik me gediscrimineerd? Nee, echt niet. Ik was alleen maar blij dat ik wist waarom ik was afgewezen en dat deze man zo open was geweest me de waarheid te vertellen. Maar ik ben het nooit vergeten. 

Mannen

Bij mijn scheikundestudie was ongeveer 10 procent vrouw, en in de richting waarin ik afstudeerde (fysische chemie) was ik de eerste vrouw. Waarop de hoogleraar aan mij vroeg waarom er zo weinig vrouwen deze richting kozen. Tja, zei ik, dat weet ik niet, dat moet je aan die anderen vragen. 

Voelde ik me gediscrimineerd, achtergesteld? Nee, eerder op handen gedragen. Voelde ik me bijzonder? Nee, ik deed tien maanden practicum, tussen alleen mannen, maar ik deed gewoon mijn werk, net als de anderen. 

Begin 1985 werd ik bij Philips in Eindhoven aangenomen. In mijn eerste baan werkte ik als enige vrouw tussen vijftig mannen. Voor zover die mannen er al iets van vonden, vonden ze het prima. Maar de meesten waren, net als ik, gewoon aan het werk.

Vrouwen

In 2007 ben ik afgestudeerd als psycholoog. Nu zit ik in een beroep waar vrouwen in de meerderheid zijn. Als ik in een groep zit met alleen maar vrouwen of in een groep met vrouwen en een enkele man, is dat dan anders? Ik registreer het wel, dat er een man bij zit, maar ik word er niet warm of koud van. Het gaat ook hier, gewoon om de inbreng, of die nu van een man of een vrouw is. 
 
Heb ik oogkleppen op? Pas ik me zo goed aan? Daar sta ik niet om bekend. Vind ik dat anderen zeuren? Nee, die hebben andere ervaringen dan ik. Ik heb me nooit apart gevoeld, alleen gewoon.