| Casuïstiek: clavicula fractuur. |
Naar aanleiding van een recente klacht nemen wij u graag mee in de volgende casus.
Op de post kwam er een driejarige kind die gevallen was op het speelplein en aangaf veel pijn te hebben in arm en schouder. Bij lichamelijk onderzoek valt een asdrukpijn op t.h.v. de humerus en bewegingsbeperking van de schouder. Om een breuk aan te tonen dan wel uit te sluiten, wordt er een foto van de humerus gemaakt. Hierop wordt geen breuk gezien, en kindje wordt naar huis gestuurd met advies om pijnstilling toe te dienen.
De volgende dag had het kindje nog steeds veel pijnklachten waarop er contact opgenomen is met de eigen huisarts.
Vanwege de hevige pijn is het kindje naar de SEH gestuurd. Aldaar wordt het geduid als kneuzing en angst om te bewegen, er werd geen nieuwe foto gemaakt. Weer een paar dagen later wordt er nogmaals gekeken, en worden er wel aanvullende foto’s gemaakt. Hierop werd een clavicula fractuur gezien.
Bij kinderen is het altijd verstandig om de aanliggende botstructuren ook op de foto te zetten. Als er puur naar de humerus gekeken wordt, wordt er een proximale claviculafractuur gemist. Wat verder in de klacht naar voren komt is dat de moeder boos was dat ze geen foto kon zien op de HAP. Patiënten gaan ervanuit dat wij de foto zelf kunnen zien. Het is altijd verstandig om uit te leggen dat wij de foto zelf niet kunnen zien, maar wel de conclusie van de radioloog krijgen van wat er op de foto is gezet. |
|
|
|
