| Wiebelige tafeltjes |
En dan opeens zit je aan een wiebelig klaptafeltje, in een te warme gymzaal. Een flesje water, Binas of woordenboek en het vertrouwde proefwerkpapier: het is begonnen, het centraal schriftelijk eindexamen! Allemaal kunnen we ons dit moment, deze lange en spannende periode herinneren.
Ik heb in 1982 eindexamen vwo gedaan, op het KGL in Warnsborn. Net als deze dagen, zon, warmte en zwoegen en ja, ook aan een wiebelig tafeltje. De eerste dag was het spannendst, en zoals altijd in die jaren begon je met Nederlands, de schrijfopdracht. Thuisgekomen zag ik dat ik, we zullen maar zeggen door het schrappen en herformuleren, ’t kofschip een paar keer had gemist. ‘’Ik wordt’’ gaf mij een slapeloze nacht. Het is echter allemaal goed gekomen, een levenslange focus op werkwoord vervoegen heb ik er wel aan over gehouden.
In 2016 heb ik als rector van het Baudartius College in Zutphen een aantal eindexamens bijgewoond. En ja hoor, er was - ondanks de gigantische onderwijsinnovatie - in bijna 35 jaar echt bijna niets veranderd: weer warme gymzalen, wiebelige tafeltjes en nog steeds dat zelfde proefwerkpapier! Wat wel veranderd is, zijn de vragen van het examen. Die zijn in mijn beleving toch echt veel moeilijker dan toen en… bijna niemand maakt zich meer druk om een spelfoutje. Komende weken ga ik zeker een keer een examen bezoeken van een Quadraamschool; kijken wat voor ’n tafeltjes er staan.
Ik wens jou, je examenleerlingen en hun ouders heel veel succes!
Andries |
|
|
